Dichter in de Wei 

Op zaterdag 30 augustus 2025 vond de eerste editie plaats van het poëziefestival ‘Dichter in de Wei’ in Laren in de Achterhoek.

Op het terrein hingen gedichten te wapperen in de wind. In de weilanden en de boomgaard stonden drie tenten, van binnen en buiten versierd met kleurige vogels en lampionnen gemaakt van oude boeken. 

Op het terras konden de bezoekers drinken aan de bar en eten bij de foodtruck, die worstenbroodjes en friet verkocht. De plaatselijke boekhandel stond er met poëziebundels. 

In de safaritent waren de optredens van de dichters: Piet Gerbrandy, Sasja Janssen, Ellen Deckwitz, Maarten Buser, Wout Waanders, Tim Pardijs, Tjitske Jansen en Maria Barnas lazen voor uit hun werk. Ook traden jonge dichters op met eigenzinnige en eigentijdse thema’s: de Maanzusters, Wildgroei en Juset, student aan ARTez. Elisabeth Lockhorn vertelde over de geschiedenis en de kracht van poëzie en las voor uit de door haar samengestelde bundel ‘Over geluk gesproken’. 

In het andere deel van de wei stonden twee circustenten voor de drukbezochte workshops. Een workshop van Tessa Sneller met de naam ‘Open met dicht’, waar ze bezoekers associatief liet schrijven en dichten. Een workshop van Marie Emma Vigeveno, die vanuit haar foto’s de deelnemers inspireerde om haiku’s te schrijven. Een derde workshop werd begeleid door Toscha van Randwijk, die vanuit diepe ontspanning en mindfulness de deelnemers aanzette tot goed luisteren naar poëzie. 

Bij de composthoop waren optredens van Johan en Jos met gitaar; zij zongen en lieten gedichten horen van onder andere Baudelaire, Slauerhoff en Herman van Veen. Bezoekers klommen op een platte kar in de wei om eigen werk voor te dragen, of voor te lezen uit de bundels die er lagen. Een onverwachts succes. Wat verder weg in de wei was een inspiratiehoek, waar mensen met behulp van opdrachtkaarten zelf konden dichten en elkaar voorlezen. Het collectief TAST, alumni van ARTez, bouwden een literaire erotische speeltuin; hier kon men dichten met blokken en elkaar lieve woordjes toefluisteren met een speciaal ontworpen telefoon. 

We hebben genoten. De ca. 300 bezoekers waren enorm enthousiast en we zijn bedolven onder mails van bezoekers die het een mooie inspirerende dag vonden. “Ik was even in een wereld waarvan ik dacht dat deze niet meer bestond” was een van de berichten. En ook: “het wordt weer herfst, ik heb mijn poëziebundels die ik kocht op jullie festival klaargelegd bij de haard, ik verheug me op het lezen ervan”. 

Ons motto “poëzie breekt de bevroren zee in ons open” heeft iets gedaan voor de bezoekers. Alleen al het beeld dat na afloop van het programma, een hele groep bezoekers bij de platte kar bleef hangen om elkaar gedichten voor te dragen, is voor ons onvergetelijk. 

Met een tweejaarlijks poëziefestival willen we dit initiatief voortzetten, uitbreiden met meer en meer gevarieerde deelnemers. 

We willen nogmaals onze sponsors bedanken voor hun bijdragen die ons een enorme zet hebben gegeven om dit gedroomde beeld te kunnen verwezenlijken: